Çocukların Birey Olmaları

Küçük çocuklar 2 yaşına girdiklerinde artık yaptıkları şeyleri kendi başlarına yapmak isteyeceklerdir. Yardımı ret edecekler ve önceden anne ve babasının yardımı ile yaptığı çoğu şeyi artık kendileri yapmak isteyecektir.

Giyinme

Küçük bir bebek annesi veya babası tarafından giydirilirken onlara herhangi bir yardımda bulunamamaktadır. Bu süreç ebeveynleri tarafından dokunulduğu için onları hoşnut etmektedir; fakat herhangi yardımcı olacak bir harekette bulunamamaktadırlar.

Birkaç ay geçtikten sonra bebekler kendi başlarına çoraplarını çıkarmaya başlayacaklardır. Bebekler 18 aylık olduklarında çoraplarını ve hatta ayakkabılarını da kendi başlarına giyebileceklerdir; fakat doğru ayakta olma ihtimalleri yüzde 50%’dir. Bu yaşlarda yatarlarken de zorlanarak kıyafetlerini çıkarmayı denemeye başlayacaklardır.

İki yaşına geldiklerinde sizlere bir sürpriz yapıp giyinmiş bir şekilde sizi karşılayabilirler. Giydikleri kıyafetler çok uyumlu olmayabilir fakat kendi başlarına başardıkları için gururlu olacaklardır.

Bu onlar için bir oyun gibi olacaktır; o yüzden ertesi gün sizin giydirmenizi bekler bir vaziyette bulma ihtimaliniz çok yüksektir. Onun için yeni bir şey öğrenme hissi önemli olandır ve bu yüzden birkaç kere yaptıktan sonra bundan soğuyabilirler. Kendi başlarına tam olarak giyinmeye başlamaları için genellikle bir yıl daha beklenmektedir.

Ben Yapacağım

İki yaşındaki çocuklar “ben yapacağım.” cümlesini birçok şey için söyleyemeye başlayacaklardır ve ebeveyn yardımına karşı çıkacaklardır.

Yapılan yardım önerisi, çok ısrarcı olmadığı zamanlar dışında, bir kızgınlık göstermeyeceklerdir fakat ısrarla yapılan yardım teklifi onlara aşağılayıcı geldiği için sinirlenebilirler. Anne ve babaların birer diplomat gibi davranmaları gerekmektedir.

Neredeyse her şeyi anne ve babasının kendisi için karar vermesi yerine artık kendi kararlarını kendi verme isteği ortaya çıkacaktır. Örneğin yemek zamanı bazı yiyecekleri ret etmeye başlayacaktır, bu ret etme anne ve baba için sinir bozucu olacaktır fakat onun için bir oyundur. Yaptığı her seçimi anne ve babası ile oynanacak bir oyun gibi görecektir.

Yemek seçmekten ziyade, kendi kişiliğini ve bireyselliğini seçtiği giysiler, oyunlar, yürüyüşler ve uyku zamanları ile göstermeye başlayacaktır. Anne ve babalar kendi dediklerini zorla kabul ettirmeye çalışmaları zor bir durum ortaya çıkaracaktır.

Onlar kendi gelişimlerini göstermek ve ayakları üzerinde durabilmeye çalıştıkları için anne ve babaları ile inatlaşıyor olacaklardır. Bu gelişimler onların yavaş yavaş bağımsız bir birey olmalarında önemli rol oynamaktadır ve bu yüzden anne ve babaların sabırlı olmaları gerekmektedir.

Başkaları ile Anlaşmak

2 yaşındaki çocuklar çok önemli bir deneyimin dönüm noktasındadırlar. Artık başkaları ile paylaşmayı öğreneceklerdir. Bu fikrin oturması biraz zaman alabilir; fakat insanlar oldukça işbirlikçi varlıklardır ve birbirine yardım etmenin kökleri çok eskiye dayanmaktadır.

Paylaşmayı Öğrenme

Paylaşma eve başkası geldiğinde öğrenilecek bir şey olarak ortaya çıkabilir. Fakat bu senaryonun birkaç zorlukları vardır. Ziyaret eden ve ev sahibinin farklı statüleri vardır.

Bütün oyuncaklar ev sahibinindir ve ziyaret edenin dikkatli olması gerekmektedir, iki yaşındaki çocukların merkezinde kendilerini gördükleri bir dünya anlayışı vardır. Paylaşılan oyuncağın ona geri iade edileceği fikri tam olarak oluşmamıştır.

Paylaşmayı öğrenmek için çok daha iyi bir ortam, oyun grubudur. Burada her küçük çocuk aynı statüdedir ve ayrımcılık yapacak bir durum oluşmamaktadır.

Yeni olduğu için genellikle çocuklar için heyecan verici bir tecrübe olacaktır, sırf yeni oyuncaklar değil aynı zamanda yeni arkadaşlar ve oyun grupları da onlara keyif verecektir.

Oyun gruplarında oynamanın verdiği deneyim ile paylaşma hissi yavaş yavaş nüfuz etmektedir ve grup oyunları zevk vermeye başlamaktadır.

Oyun grubu rutin bir hal aldıktan sonra anne ve babadan ayrılma endişesi yok olmaya ve sosyal öğrenme süreci başlayacaktır. Eski zamanlarda bu süreçler kendiliğinden kolayca ortaya çıkmaktadır; kabile yaşamında etrafta koşan bir dolu çocuk olacağından kendiliğinden başlayan bir durumdur.

Şimdiki şartlar altında küçük çocuklarımız dışarıdaki sosyal hayattan uzak kalma ihtimalleri çok yüksektir; rahatlıkla evde kapalı kalıp çok önemli olan sosyal aktivitelerden uzak kalabilirler.

Bunun en güzel örneği okullun ilk günü ebeveyn ve çocuğu arasında gözlemlenebilir. Kimisi mutlu bir şekilde okula gitmek isterken kimileri gitmemek için ellerinden geleni yapacaklardır.

Bu yüzden erken yaşta sosyal ortamda yetiştirmelerinin çok büyük faydaları vardır. Böylelikle çocuğun ileriki yaşlarda sosyal bağımsızlığı çok daha kuvvetli bir şekilde oluşacaktır.