Hangi Durumlarda Anne Bebeğini Emzirmemeli

Tüm normal bebeklerin anne sütü ile beslenmeleri gerekir. Ancak bazı özel durumlarda anne sütü verilmesi sakıncalı olabilir. Bu özel durumların bazısı çocuğa ait bazısı ise anneye ait nedenlerden dolayı ortaya çıkar.Bu yazıda anneden kaynaklı nedenlere değineceğiz.

Anneden Kaynaklı Bebeğin Emzirilmeyeceği Durumlar

Süt salgılanmasının hiç olmaması: Bu durum sütün yeterli gelmemesi olgusuyla karıştırılmamalıdır. Laktasyonun hiç olmaması durumu daha çok gelişmiş ülkelerde, sosyo-ekonomik düzeyi yüksek kişiler arasında görülmektedir.

Gelişmekte olan ülkelerde de daha çok kentlerde ve sosyo-ekonomik düzeyi yüksek olan kesimde görülür. Nedeni tam olarak bilinmemektedir.

Gelişmiş ülkelerde, kadınların emzirme ile ilgili bilgilerinin noksan oluşu, deneyimlerinin olmayışı, emzirme konusunda desteklenmiyor oluşları, emzirmeye karşı olarak sosyal, kültürel ve ekonomik bazı etkilerle karşılaşmaları gibi nedenlerin bu duruma etki ettiği sanılmaktadır.

Emzirmenin fizyolojik doğal bir olgu olarak görüldüğü, toplum, çevre ve aile bireyleri tarafından desteklendiği, bebeği beslemenin tek yolunun emzirme olarak görüldüğü toplumlarda ise süt salgılanmasının hiç olmayışı gibi bir durumla karşılaşılmamaktadır.

Annenin Emzirmeye Engel Olan Hastalıkları

Annenin hastalıkları; ağır kalp yetmezliği, ciddi böbrek ve karaciğer ve akciğer hastalıklarında emzirme kontrendikedir.

Psikoz ve ciddi postnatal depresyon durumlarında eğer bebeğin hayatı tehlikeye girecekse, anne bebekten ayrılmalı ve emzirme kesilmelidir.

Fakat günümüzde ilaçlar sayesinde annedeki bu hastalık kontrol altına alınabildiğinden bebeğin anneden ayrılmasına gerek kalmamakta, hatta bazı durumlarda, emzirme, annenin psikolojik hastalığının daha çabuk iyileşmesine zemin hazırlamaktadır.

Mastit(meme iltihaplanması) durumda emzirmenin devam etmesi gereklidir. Mastit, genellikle emzirmenin ilk haftalarında ortaya çıkar.

Üretilen sütün memelerde birikmesi sonucunda oluşur. Obstruktif nonenfeksiyöz mastit den başka bir de stafilokokus aureus adlı bakterinin neden olduğu ve memenin interlobular bağ dokusunun selüliti şeklinde ortaya çıkan pueperal mastit vardır.

Bu mikro organizma normal deri dokusunda bulunmaktadır ve bebeğin erken dönemde bu tipte non patojenik mikroorganizmalarla temas etmesi onun direnç sistemini oluşturmada önem taşır.

Bu nedenle bu tip mastit durumunda emzirme kesilmemelidir. Bu sayede meme apsesi oluşması da önlenmiş ve enfeksiyonun kısa sürede iyileşmesi sağlanmış olur. Eğer etkilenen memeden emzirme çok ağrılı olursa elle veya vakum ile meme boşaltılmalıdır böylece 36-48 saat içinde semptomlar kaybolur.

Ağır vakalarda antibiyotik tedavisi gerekebilir. Hastane kaynaklı olan ve patojen mikroorganizmaların neden olduğu mastitler de vardır. Bu durumda da emzirme kesilmez ancak hem anneye hem de bebeğe gerekli olan tedaviler uygulanır.

Meme apsesi durumunda, apsenin olduğu taraftan emzirme yapılmamalıdır. Sağlam memeden emzirmeye devam edilmelidir.

Üriner yol enfeksiyonları pueperal dönemde çok olur. Bu durum emzirmeye engel değildir.

Annenin aktif tüberküloz olması durumunda da emzirme devam edilmelidir. Ancak bebeğe temaslı tedavisi ve BCG aşısı uygulanmalıdır.

Çünkü tüberkülozda etkenin bulaşma nedeni anne sütü olmayıp yakın temastır ve bu yakın teması tamamen ortadan kaldırmak oldukça zordur. Bu arada aktif olan anne de derhal tedavi altına alınarak kısa sürede non enfektif olması sağlanmalıdır.

Viral enfeksiyonlardan sitomegalavirus enfeksiyonu, herpes simpleks, hepatit B ve HIV enfeksiyonlarında da emzirme kesilmemeli devam edilmelidir.

Herpes simpleks enfeksiyonunda kişisel hijyene dikkat edilmeli, annenin elleri, ağzı veya elbiselerinden enfeksiyonun bebeğe bulaşmaması için önlemler alınmalı ve eğer memenin üzerinde aktif lezyonlar varsa bunlar emzirirken örtülmelidir.

Hepatit B enfeksiyonu durumunda, bebeklere immünglobulin ve aşı yapılmalıdır.